القرآن الكريم.
ابن منظور، محمد (1414ق). لسان العرب. بيروت: دار صادر، الطبعة الثالثة، ج10.
بشيری، عباس؛ شقاقی شهری، وحيد (1390ش). حكمرانی خوب، فساد و رشد اقتصادی (رویكردی اقتصادی به مقوله حكمرانی خوب). بررسیهای بازرگانی، شماره 48، صص98-76.
بور، مارك (1397ش). حكمرانی. ترجمه: عرفان مصلح و زهره كریم میان. تهران: نشر كَرْكدَن.
جوادی آملی، عبدالله (1387ش). امام مهدی(ع) موجود موعود. قم: الإسراء.
حقشناس، علی محمد و همکاران (1379ش). فرهنگ معاصر هزاره. طهران: فرهنگ معاصر.
حیدریفرد، سجاد (1396ش). تحول مفهوم حكمرانی جهانی در روابط بینالملل. تحقیقات سیاسی بینالملل، شماره 32، صص147-171.
خسروپناه، عبد الحسین (1402ش). حكمرانی قبیلهای. خردورزی، شماره 2، صص21-12.
خسروپناه، عبدالحسین (1388ش). فلسفه اسلامی. قم: دبیرخانه هیأت حمایت از کرسیهای نظریهپردازی، نقد و مناظر.
دربندی، مارال؛ حقشناس، محمدجواد (1399ش). بررسی شاخص شفافیت از منظر حكمرانی خوب در جمهوری اسلامی ایران. پژوهشهای جغرافیای سیاسی، شماره 17، صص98-118.
دهخدا، علیاكبر (1377ش). لغتنامه. تهران: دانشگاه تهران، ج5.
الراغب الأصفهانی، حسین (1412ق). المفردات. بیروت: دارالقلم، ج1.
ریتبرگر، فولكر (1389ش). سازمانهای بینالمللی. ترجمه: علی بغیری. تهران: دانشگاه امام صادق(ع).
زارعی، محمدحسین (1383ش). حكمرانی خوب، حاكمیت و حكومت در ایران. تحقیقات حقوقی، شماره 40، صص202-155.
سامتی، مرتضی و همکاران (1390ش). تحلیل تأثیر شاخصهای حكمرانی خوب بر شاخص توسعه انسانی. پژوهشهای رشد و توسعه اقتصادی، شماره 4، صص223-183.
شریفزاده، فتاح (1382ش). حكمرانی خوب و نقش دولت. فرهنگ مدیریت، شماره 4، صص109-93.
صدوق، محمد (1376ش). الأمالی. تهران: كتابچی.
صدوق، محمد (بیتا). علل الشرايع. قم: داوری، ج1.
الطوسي، محمد (1411ق). الغيبة. قم: دار المعارف الإسلامية.
عكاشه، محمود (1422ق). تاريخ الحكم في الإسلام: دراسة في مفهوم الحكم و تطوره. القاهره.
العياشي، محمد (1380ق). تفسير العياشي. طهران: المطبعة العلمية، ج2.
الفراهيدی، خليل بن أحمد (1414ق). العين. قم: أسوه، ج5.
الفياض، محمد إسحاق (1419ق). محاضرات في أصول الفقه. قم: جماعة المدرسين، ج1.
قلیپور، رحمةالله (1384ش). تحلیل رابطه الگوی حكمرانی خوب و فساد اداری. مدیریت فرهنگ سازمانی، شماره 10، صص76- 89.
كایر، أنه مته (1386ش). حاکمیت. ترجمه: ابراهیم گلشن. تهران: موسسه آموزش عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامهریزی.
الكلیني، محمد (1407ق). الكافي. طهران: دار الكتب الإسلامية، ج1.
لكزایی، نجف (1402ش). تقلیل حكمرانی. خردورزی، شماره 2، صص70-76.
مبيض، عامر رشيد (۱۹۹۹م). موسوعة الثقافة السياسية الاجتماعية الاقتصادية العسكرية: مصطلحات ومفاهيم. حمص.
مصباح یزدی، محمدتقی (1390ش). المنهج الجدید في تعليم الفلسفه. ترجمه: محمد عبد المنعم خاقاني. قم: جامعه مدرسین.
مفتح، محمدهادی و همکاران (1394ش). امكانسنجی اجزای حكومت خوب در جوامع اسلامی با تأكید بر جمهوری اسلامی ایران. بررسیهای تطبیقی حقوق اسلام و غرب، شماره 2، صص178-151.
المفيد، محمد (1413ق). الإرشاد. قم: مؤتمر الشيخ المفيد، ج2.
مقيمی، محمد (1390ش). سنجش شاخصهای حكمرانی خوب و نقش دولت الكترونیك در ارتقای آن. مدیریت فناوری اطلاعات، شماره 8، صص188-171.
میدری، احمد؛ خیرخواهان، جعفر (1383ش). حكمرانی خوب، بنیان توسعه. تهران: مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی.
النعماني، محمد (1397ق). الغيبة. طهران: صدوق.
نقیبی مفرد، حسام (1389ش). حكمرانی مطلوب. تهران: بنیاد تحقیقات و مطالعات حقوقی شهر دانش.
واله، حسین (1400ش). دین و حكمرانی: چالشها و تأملها. تهران: طرح نو.
وفاجو، فریبرز و همکاران (1397ش). ارزیابی شاخصهای حكمرانی خوب در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران. مطالعات سیاسی، شماره 43، صص211-191.
ویسی، هادی (1392ش). درآمدی بر دولت محلی. تهران: سمت.