القرآن الكريم.
ابن كثير، إسماعيل بن عمر (1420ق). تفسير القرآن العظيم. بيروت: دار الكتب العلمية، ج3.
بالمر، ريتشارد (1387ش). علم هرمنوتيك. ترجمۀ محمد سعيد حنائی كاشانی. تهران: هرمس.
جوادی آملی، عبدالله (1373ش). تفسير تسنيم. قم: إسراء، ج1، 3.
جوادی آملی، عبدالله (1388ش). قرآن در قرآن. قم: إسراء.
حسينی، سيد ابوالقاسم (1378ش). مبانی هنری قصههای قرآن. قم: دار الثقلين، چاپ دوم.
خلف الله، محمد أحمد (1999م). الفن القصصي في القرآن الكريم. بيروت: مؤسسة الانتشار العربي.
رضا، رشيد (1412ق). تفسير المنار. بيروت: دار المعرفة، ج6.
شرت، ايون (1390ش). فلسفه علوم اجتماعی قارهای. ترجمۀ هادی جليلی. تهران: نشر ني.
شهروزی، شمسالدين (1372ش). شرح الحكمة الإشراق. تصحيح و مقدمۀ حسين ضيائی تربتی. تهران: موسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
صدر المتألهين الشيرازی، محمد بن إبراهيم (1410ق). الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة. بيروت: دار إحياء التراث العربي، ج1، 9.
صدر المتألهين شيرازی، محمد بن إبراهيم (1363ش). مفاتيح الغيب. مقدمۀ و تصحيح محمد خواجوی. تهران: موسسۀ تحقیقات فرهنگی.
طباطبائی، سيد محمدحسين (1374ش). ترجمۀ تفسير الميزان. قم: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه، ج3-1، 11، 8، 13، 20.
الفارابي، أبو نصر (1403ق). تحصيل السعادة. تحقيق جعفر آل ياسين. بيروت: دار الأندلس.
فخرالدين الرازی، أبو عبد الله محمد بن عمر (1420ق). مفاتيح الغيب. بيروت: دار إحياء التراث العربي، ج3.
قيصری، داود (1375ش). شرح فصول الحكم. به کوشش سيد جلالالدين آشتيانی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
کاپلستون، فردریک (1375). تاریخ فلسفه، از ولف تا کانت. ترجمۀ اسماعیل سعادت و منوچهر بزرگمهر. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، ج6.
کونگ، هانس (1386). متفکران بزرگ مسیحی. ترجمه: گروهی از مترجمان. قم: مرکز مطالعات و تحقیق ادیان و مذاهب.
كربن، هنری (1372ش). عالم مثال. ترجمۀ سيد محمد آوينی. نامه فرهنگ، 2(2-3).
كوربان، هنری (1371ش). تاريخ فلسفه اسلامی. ترجمۀ اسدالله مبشری. تهران: انتشارات اميركبير، ج1.
مجلسی، محمدباقر (1386ش). بحار الأنوار. تهران: انتشارات اسلامية، ج54.
مطهری، مرتضى (1385ش). مجموعه آثار. قم: صدرا، ج15.
مغنيه، محمدجواد (1424ق). تفسير الكاشف. قم: مؤسسة دار الكتاب الإسلامي، ج4.
واعظی، احمد (1386ش). درآمدی بر هرمنوتيك. قم: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
وحدتیپور، محبوبه؛ كهنسال، عليرضا؛ حسينی شاهرودی، سيد مرتضی (1397ش). بررسي ديدگاه ملاصدرا و سهروردی در باب عالم مثال. پژوهشهای فلسفی كلامی، 20(77)، صص71-90.
هايدگر، مارتن (1379ش). عصر تصور جهان. ترجمۀ سيد حميد طالبزاده. فلسفه، شماره 1.
هايدگر، مارتن (1386ش). هستی و زمان. ترجمۀ سياوش جمادی. تهران: نشر ققنوس.
هايدگر، مارتن (1399ش). كانت و مسئله متافيزيك. ترجمۀ مهدی نصر. تهران: انتشارات روزگار نو.
هندی، سرسید احمدخان (بیتا). تفسیرالقرآن و هو الهدی و الفرقان. ترجمه فخر داعی. تهران: چاپخانۀ علمی، ج1.
یزدانپناه، سید یدالله (1389ش). حکمت اشراق (گزارش شرح و سنجش دستگاه فلسفی شهابالدین سهروردی). نگارش مهدیپور. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ج2.
Heidegger, M. (1995). Being and Time. Trans. By Macquarrie & E. Robinson. New York: Blackwell.
Heidegger, M. (1996). The Concept of Time. W. McNeill, Oxford.
Ricoeur, P. (1978). The Metaphorical Process as Cognition, Imagination, and Feeling. Critical Inquiry, 5(1), pp. 143-159.
Ricoeur, P. (1979). The Function of Fiction in Shaping Reality. Man and World, no.12,
pp. 123-141.
Schleiermacher, F.E. (1996). On Religion: Speeches to Its Cultured Despisers. R. Crouter (ed.). Cambridge University Press.